AAC
Co to jest AAC?
AAC (Advanced Audio Coding) to format stratnej kompresji plików audio, który został wprowadzony na rynek w 1997 roku jako następca formatu MP3. Charakteryzuje się on lepszą efektywnością kompresji, co umożliwia osiągnięcie wyższej jakości dźwięku przy mniejszym rozmiarze pliku. Format ten jest szeroko stosowany w usługach streamingowych takich jak Apple Music czy Spotify, gdzie wysoka jakość dźwięku jest kluczowa.
Format AAC obsługuje różne rozszerzenia plików, w tym .m4a, .mp4, .3gp, m4a, .m4b, .m4p, .m4r oraz .aac, co potwierdza jego adaptację do różnych zastosowań. Format ten znajduje zastosowanie nie tylko w muzyce, ale także w audiobookach, podcastach i plikach wideo, co czyni go uniwersalnym narzędziem w świecie multimedialnym. AAC jest także domyślnym standardem audio dla urządzeń Apple, w tym iPhone’ów, iPadów i iPodów.
AAC Vs MP3 - co jest lepsze?
AAC i MP3 są dwoma popularnymi formatami stratnej kompresji audio, ale różnią się kilkoma kluczowymi aspektami, które mogą wpłynąć na wybór lepszego formatu w zależności od potrzeb użytkownika.
Kompresja
Zarówno AAC, jak i MP3 redukują rozmiar pliku poprzez kompresję, ale AAC wykorzystuje nowocześniejsze i bardziej zaawansowane techniki. Pozwala to na lepsze zachowanie jakości dźwięku przy podobnym lub mniejszym bitrate niż w przypadku MP3. Dzięki temu AAC jest w stanie zapewnić wyższą jakość audio przy tej samej wielkości pliku.
Jakość dźwięku
AAC oferuje lepszą jakość dźwięku dzięki zastosowaniu bardziej zaawansowanych algorytmów kodowania. Jest to szczególnie zauważalne w przypadku wyższych częstotliwości, gdzie AAC lepiej zachowuje detale audio,
Kompatybilność
AAC jest szeroko wspierany przez nowoczesne platformy i urządzenia, takie jak smartfony, tablety, komputery i odtwarzacze multimedialne. Współpraca z nowoczesnymi urządzeniami sprawia, że AAC jest lepiej przystosowany do aktualnych technologii niż MP3, którego wsparcie może być ograniczone w najnowszych produktach.
Kodowanie
Format AAC obsługuje do 48 kanałów audio, co sprawia, że jest odpowiedniejszy dla zaawansowanych konfiguracji audio, takich jak dźwięk przestrzenny. Tymczasem format MP3 jest ograniczony do obsługi maksymalnie 5.1 kanałów audio, co może nie wystarczać w bardziej złożonych scenariuszach dźwiękowych.